Razbora klinowa – (łac. Rasbora heteromorpha)

Razbora klinowa (Rasbora heteromorpha) została sprowadzona do Europy w 1907 roku. Od razu zwróciła na siebie uwagę wszystkich miłośników ryb akwariowych. Powszechne zainteresowanie trwa nią do dziś. Powszechnie uważana jest za idealnego mieszkańca akwarium, a jej pielęgnacja przynosi wiele radości. Razbora jest rybą ławicową, dlatego też należy utrzymać ją w stadzie, lub w grupie minimum sześciu osobników. Jest rybą zdecydowanie łagodną. Jej ciało jest zbliżone do rombu i silnie bocznie spłaszczone. Szczególną uwagę zwraca czarno błękitny klin w tylniej części ciała, któremu zawdzięcza swą nazwę. Płetwy piersiowe są bezbarwne, a u pozostałych przednie promienie są różowawe, podobnie jak zewnętrzne promienie płetwy ogonowej. Tonacja ciała uzależniona zależy od miejsca pochodzenia. Te z Malezji są bardziej są bardziej brązowe, natomiast pochodzące z Sumatry bardziej czerwonawe. W warunkach naturalnych zamieszkuje wody ,,czarne”, czyli miękkie, lekko kwaśne, z domieszką garbników, ciepłe. Powierzchnia wody jest zacieniona ścianą otaczającej ją dżungli, dno pokryte rozkładającymi się roślinami, gałęziami i pniami zwalonych drzew na przemian z gęstymi kępami roślin wodnych. W naturalnych warunkach bytuje wespół z rybami z rodziny Luciocephalidae. Wiedza ta pozwoli na urządzenie odpowiedniego akwarium. Niewielu akwarystów potrafi zapewnić najlepsze warunki hodowlane razborze klinowej. Światło w zbiorniku powinno być lekko przytłumione, można uzyskać taki efekt sadząc rośliny, najlepiej pochodzące z jej naturalnego środowiska, np. kryptokoryn, który płoży się na powierzchni wody i tworzy półcień. U samców przedni dolny wierzchołek czarnego klina sięga do środkowej linii brzucha. Samice mają pełniejsze ciało, a klin jest regularnego kształtu. Istnieje również odmiana błękitna razbory klinowej, jednakże nie jest ona tak atrakcyjna jak forma dzika. Zamieszkuje strefę środkową i powierzchniową w akwarium.